W sprzedaży Vito pojawiło się w 1995 r. Turbodiesle 2.2 CDI o mocach 82 (nazwa modelu 108 CDI), 102 (110 CDI) i 122 (112 CDI) KM montowano w nim od 1999 r. Motory common rail zastąpiły tradycyjne ropniaki 2.3 D i TD o mocy, odpowiednio, 79 KM i 98 KM.

Silniki, niezależnie od wersji są żwawe i wykazują niewielki apetyt na paliwo. Średnio "biorą" 7-9 l ON na setkę. Motory rzadko odmawiają też posłuszeństwa. Do naprawy głównej Vito z dieslem common rail pokonuje zwykle ponad 500 tys. km. Zdarzają się jednak awarie układu wtryskowego, zaworów ciśnieniowych i pompy paliwa, najczęściej po zatankowaniu ropy złej jakości. Bywa, że zawodzi elektronika Boscha sterująca pracą silnika, szwankują alternatory i termostaty, bywają nieszczelności w układzie chłodzenia. Przy ok. 200 tys. km pojawiają się zwykle wycieki oleju z silnika. Problemów nie sprawiają automatyczne i ręczne skrzynie biegów (przekazują napęd na przód).

Ładowność Vito - w zależności od wersji od 940 do 960 kg - nie imponuje w konkurencji z Volkswagenem T4 2.5 TDI (875-995 kg). Wersja furgon ma też ładownię mniejszą od rywala. Klasyczny jest dostęp do przedziału bagażowego. Vito ma pojedyncze przesuwane drzwi boczne z prawej strony i unoszoną klapę tylną. Mercedes oferowany jest z jednym rozstawem osi (3.000 mm) i jedną wysokością dachu (wysokość wewnętrzna ładowni 1.370 mm).

Przeciętnie eksploatację na polskich drogach znosi dość sztywno zestrojone zawieszenie. Szybko zużywają się tuleje i sworznie wahaczy oraz stabilizatora i łożyska kół. Zawodzą hamulce, które często przegrzewają się.

Pochodzące z krajowych salonów Vito są zazwyczaj spartańsko wyposażone. Nie ma mowy o "bajerach" w rodzaju elektrycznie sterowanych szyb czy klimatyzacji. Jakość wykończenia szoferek "Witków" z lat 1999-2003 nie budzi jednak zastrzeżeń. Plastiki i tkaniny dobrze znoszą intensywną eksploatację. Wnętrza Vito produkowanych od 1999 r. są też lepiej wyciszone niż w starszych egzemplarzach. Dobre jest zabezpieczenie antykorozyjne nadwozia.

Trwałe i oszczędne turbodiesle. Bezawaryjne skrzynie biegów. Dobre zabezpieczenie antykorozyjne.

Awaryjne zawieszenie. Defekty osprzętu silnika. Układ paliwowy wrażliwy na kiepski ON.

- Przestrzegam przed tankowaniem byle jakiej ropy. Może skończyć się to uszkodzeniem zaworu ciśnieniowego i pompy paliwa. Objawami są nierówna praca, brak mocy i trudności z uruchomieniem silnika. Olej zmieniać należy co 10 tys. km, filtr paliwa co 30 tys. km Zalecam też gruntowny przegląd zawieszenia raz na rok. W przeładowywanych "Witkach" zwykle siadają amortyzatory.